Thirteenth.

PERSPEKTYWA DAVE'A

 - ... a to jest restauracja, którą kiedyś prowadził mój ojciec. - wskazałem ręką na jeden z budynków mieszczących sie niedaleko bloku, gdzie mieszkaliśmy, w drugi dzień zwiedzania.

 - Ładna. Czemu już do niego nie należy ? - spytała zaciekawiona.

 - Kiedy moja mama zmarła nie mógł sobie z tym poradzić i popadł w alkoholizm, związał się z jakąś kobietą, potem trafił do psyhiatryka, czy gdzieś ...

 - Och, przepraszam ...

 - Nie, nic się nie stało. - uśmiechnąłem się. - Ja sam go nie pamiętam. Po pogrzebie od razu oddał mnie do domu dziecka. Od tamtej pory nie chcę go znać.

 - Ciebie oddał do domu dziecka, a związał się z inną ? Ale z niego ...

 - Nie kończ. - przerwałem. - Chodźmy do domu.

 - Dobra, ale najpierw zamówie nam coś na wynos. Czekaj. 

Po dziesięciu minutach blondynka wróciła z paczką frytek.

 - Chodź, pokażę ci jeszcze jedno miejsce. Moje ulubione. - oznajmiłem i pociągnąłem Amy za rękę.

Po chwili wyszliśmy na balkon jednego z wieżowców. Świetnie było stąd widać ogromnąść Wieży Eiffla. Usiadłem na murku i wpatrywałem się w dziewczyną, która była zafascynowana widokiem. Podeszła do mnie i pocałowała mnie. Wtedy zroizumiałem jak ona bardzo mi się podoba. Uznałam, że bylibyśmy świetną parą, no ale niestety w samolocie wspomniała o swojej sympatii ... No właśnie !

 - Amy ? - rozłączyłem nasze wargi. - Czy ty nie mówiłaś, że masz chłopaka ?

 - No tak, przepraszam ... - westchneła i przestraszona uciekła. Od razu za nią ruszyłem, by się nie zgubiła. W milczeniu zaprowadziłem ją do domu.

 - Narazie. - powiedziałem do osiemnastolatki, gdy ta stanowczo i jakby obrażona podążała do swojego pokoju.

 - Jeszcze jedno. Gdybym myślała o moim chłopaku, to bym cię nie pocałowała ! - po tych słowach usłyszałem głośny trzask drzwi. 

PERSPEKTYWA LIAM'A

Cholera jasna. - powiedziałem sobie w myślach, widząc stan chłopaków. Spali sobie razem, jak gdyby nigdy nic, a była już 14:00.

 - Amy ? - wystękał Hazza, słysząc, jak łażę po pokoju, sprzątając butelki po alkoholu.

 - Molly ? - powiedział drugi z nich, przecierając oczy.

 - Weźcie się ogarnijcie, bo tylko śpicie i śpicie. Już pod prysznic. - poganiałem.

Jak powiedziałem, tak zrobili. Najpierw poszedł wykąpać się Harry, który poźniej zszedł na dół, do mnie i do Zayn'a.

 - Gdzie Niall ? -spytał loczek.

 - Faktycznie ... - przytaknąłem. - On nie wrócił na noc.

 - Jest u dziewczyny. - poinformował nas wycierający mokre włosy Lou.

 - Nareszcie sobie znalazł jakąś laskę. - Malik poruszył brawiami.

 - Tak ... Moją BYŁĄ. - podkreślił Tommo.

Nastała chwila milczenia. I nie wiadomo, czy cieszyć się, że nasz kumpel w końcu znalazł sobie druga połówkę, czy współczuć drugiemu koledze ...

 - Może powiesz, co się stało ? - zaproponował Styles. 

 - Pokłóciliśmy się, bo ona uważa, że jestem zwykłym chłopakiem i nie ma nic niezwykłego w tym, że jestem właśnie z nią.

 - Lou ... - zacząłem. - Zjedz snickersa, bo strasznie gwiazdorzysz.

Wtedy wszyscy wybuchli śmiechem. 

 - Ale ja to serio mówie. - upierał się dwudziestojednolatek.

Chwila ciszy, po której każdy z nas przypomniał sobie mój tekst. Tylko Tomlinsona to nie bawiło.

 - A idźcie do diabła. - powiedział, po czym wstał, machnął ręka na pożegnanie i wyszedł.

PERSPEKTYWA MOLLY

 - No gdzie on jest ?! - mowiłam do siebie w oczekiwaniu na Niall'a, który od godziny nie wracał ze sklepu, znajdującego się zaraz naprzeciw mojego bloku. 

 - Jestem ... - usłyszałam głos z przedpokoju.

 - No nareszcie jesteś. - powiedziałam, kierując się z salonu do pomieszczenia, gdzie był Horan. - Zaczynałam się martwić.

Powiedziałam, po czym zauważyłam zawstydzonego Irlandczyka, stojącego z czerwoną różą w ręku. Wyglądał zarazem słodko i romantycznie. Kolor kwiatu pięknie odbijał się od jasnych ścian i lazurowych oczu chłopaka. 

 - To dla ciebie. - oświadczył, kierując swoją lewą rękę do mnie. 

 - Dziękuję ... - powiedziałam, wąchając różę. - Nie chcę cię urazić Niall, ale nie mogę z tobą być. Ja nadal kocham Louis'a. 

 - Po tym jak cię traktuje ? - zdziwił się dziewiętnastolatek.
 - Niall, nigdy nie zrozumiesz kobiet ... - zażartowałam. - Jeśli się do kogoś przywiąże, to nie tak łatwo się rozstać. A jeden pocałunek nic dla mnie nie znaczy ...

 - Szkoda, bo dla mnie to bardzo wiele ... - jego twarz momantalnie posmutniała. - Wiele dla mnie znaczy nie tylko sam pocałunek, ale każda chwila z tobą jest kawałkiem mojego życia. Kawałkiem wykorzystanym w najpiękniejszy sposób - na bycie z tobą. 

 - Aw - wyszeptałam przez zaciśnięte gardło, już po moich policzkach spływały słone łzy.

 - Mam nadzieję, że w końcu przejrzysz na oczy. - szepnął, po czym zadzwonił mój telefon.

 - Hej, Dave ... - uśmiechnęłam się do siebie. 

 - Musimy poważnie pogadać. - rzekł jakiś znudzony.

 - O czym ? - spytałam.

 - Właśnie się dowiedziałem, że mam siostrę ...

__________________________________________

hay ! :3

wiem, że krótki, ale mam nadzieję, że wam się podoba c:

jeszcze raz dziękuję za tyle wejść i nadal zachęcam do czytania :]

no i moje poprzednie pytanie: 

Molly powinna być z 

1. Louis'em

2. Niall'em

serduszko Niall'a